POCHODZENIE Drzewo wywodzące się z rodziny różowatych. Pochodzi najprawdopodobniej z północno-wschodnich oraz środkowych Chin gdzie była uprawiana już 4 tysiące lat temu. Do Europy trafiła poprzez Persję. W starożytnym Rzymie rozpowszechniła się w I wieku n.e. W XVI wieku trafiła do Europy Północnej na Wyspy Brytyjskie.
MORFOLOGIA POKRÓJ - drzewo osiągające w Polsce ok. 4m wysokości. Średnica korony może dorosnąć do 6m. System korzeniowy brzoskwiń jest rzadki, w ziemię wrasta ukośnie.
LIŚCIE - lancetowate, eliptyczne, o karbowanych lub ząbkowatych brzegach, błyszczące.
KWIATY - samopłodne, pięciokrotne, z licznymi pręcikami i słupkami. Brzoskwinia zwyczajna kwitnie w IV na różowo, jeszcze przed pojawieniem się liści.
OWOCE - mięsiste pestkowce (100-200g) o kulistym, lub kulisto-spłaszczonym kształcie. Ich pestka jest gruba, szorstka, z licznymi bruzdami i jamkami. Żółta, omszona skórka pokryta jest czerwonym, najczęściej rozmytym rumieńcem. Soczysty, jędrny miąższ może mieć barwę od kremowej po intensywnie żółtą. Zawiera on liczne składniki odżywcze: wodę, węglowodany, białka, witaminy (B1, B2, B6, C, E, beta-karoten) oraz minerały (sód, potas, magnez, wapń, fosfor, żelazo, jod). Owoce działają delikatnie przeczyszczająco. Najczęściej spożywa się je na surowo, ale można również robić z nich pyszne przetwory: dżemy, kompoty, susze i inne. Wykorzystuje się je także jako dodatek do ciast. Brzoskwinia, w zależności od odmiany, dojrzewa od VII-X.
WYMAGANIA GLEBA - idealna jest gleba przepuszczalna, żyzna i ciepła, o pH 6,5-7,0. Brzoskwinia nie lubi ziem ciężkich, gliniastych lub torfiastych o wysokim poziomie wód gruntowych.
NASŁONECZNIENIE - stanowisko dla brzoskwiń musi być ciepłe, osłonięte od wiatru i słoneczne.
MROZOODPORNOŚĆ - w Polsce brzoskwinia nie jest rośliną w pełni mrozoodporną. W chłodniejszych rejonach kraju, w bardziej surowe zimy, mogą zdarzać się przemarznięcia. Jej pąki kwiatowe nie lubią wiosennych przymrozków.
Pochodzenie: odmiana kanadyjska
Drzewo: wzrost dość silny
Owoce: owoce 12-18dkg, owalne. Skórka jasnopomarańczowa, pokryta w większości czerwonym rumieńcem. Miąższ żółtopomarańczowy, soczysty, smaczny
Dojrzałość zbiorcza: w drugiej połowie lipca
Wrażliwość na mróz: odporna na mróz
Przydatność odmiany: odmiana deserowa
POCHODZENIE Drzewo wywodzące się z rodziny różowatych. Pochodzi najprawdopodobniej z północno-wschodnich oraz środkowych Chin gdzie była uprawiana już 4 tysiące lat temu. Do Europy trafiła poprzez Persję. W starożytnym Rzymie rozpowszechniła się w I wieku n.e. W XVI wieku trafiła do Europy Północnej na Wyspy Brytyjskie.
MORFOLOGIA POKRÓJ - drzewo osiągające w Polsce ok. 4m wysokości. Średnica korony może dorosnąć do 6m. System korzeniowy brzoskwiń jest rzadki, w ziemię wrasta ukośnie.
LIŚCIE - lancetowate, eliptyczne, o karbowanych lub ząbkowatych brzegach, błyszczące.
KWIATY - samopłodne, pięciokrotne, z licznymi pręcikami i słupkami. Brzoskwinia zwyczajna kwitnie w IV na różowo, jeszcze przed pojawieniem się liści.
OWOCE - mięsiste pestkowce (100-200g) o kulistym, lub kulisto-spłaszczonym kształcie. Ich pestka jest gruba, szorstka, z licznymi bruzdami i jamkami. Żółta, omszona skórka pokryta jest czerwonym, najczęściej rozmytym rumieńcem. Soczysty, jędrny miąższ może mieć barwę od kremowej po intensywnie żółtą. Zawiera on liczne składniki odżywcze: wodę, węglowodany, białka, witaminy (B1, B2, B6, C, E, beta-karoten) oraz minerały (sód, potas, magnez, wapń, fosfor, żelazo, jod). Owoce działają delikatnie przeczyszczająco. Najczęściej spożywa się je na surowo, ale można również robić z nich pyszne przetwory: dżemy, kompoty, susze i inne. Wykorzystuje się je także jako dodatek do ciast. Brzoskwinia, w zależności od odmiany, dojrzewa od VII-X.
WYMAGANIA GLEBA - idealna jest gleba przepuszczalna, żyzna i ciepła, o pH 6,5-7,0. Brzoskwinia nie lubi ziem ciężkich, gliniastych lub torfiastych o wysokim poziomie wód gruntowych.
NASŁONECZNIENIE - stanowisko dla brzoskwiń musi być ciepłe, osłonięte od wiatru i słoneczne.
MROZOODPORNOŚĆ - w Polsce brzoskwinia nie jest rośliną w pełni mrozoodporną. W chłodniejszych rejonach kraju, w bardziej surowe zimy, mogą zdarzać się przemarznięcia. Jej pąki kwiatowe nie lubią wiosennych przymrozków.
POCHODZENIE Drzewo wywodzące się z rodziny różowatych. Pochodzi najprawdopodobniej z północno-wschodnich oraz środkowych Chin gdzie była uprawiana już 4 tysiące lat temu. Do Europy trafiła poprzez Persję. W starożytnym Rzymie rozpowszechniła się w I wieku n.e. W XVI wieku trafiła do Europy Północnej na Wyspy Brytyjskie.
MORFOLOGIA POKRÓJ - drzewo osiągające w Polsce ok. 4m wysokości. Średnica korony może dorosnąć do 6m. System korzeniowy brzoskwiń jest rzadki, w ziemię wrasta ukośnie.
LIŚCIE - lancetowate, eliptyczne, o karbowanych lub ząbkowatych brzegach, błyszczące.
KWIATY - samopłodne, pięciokrotne, z licznymi pręcikami i słupkami. Brzoskwinia zwyczajna kwitnie w IV na różowo, jeszcze przed pojawieniem się liści.
OWOCE - mięsiste pestkowce (100-200g) o kulistym, lub kulisto-spłaszczonym kształcie. Ich pestka jest gruba, szorstka, z licznymi bruzdami i jamkami. Żółta, omszona skórka pokryta jest czerwonym, najczęściej rozmytym rumieńcem. Soczysty, jędrny miąższ może mieć barwę od kremowej po intensywnie żółtą. Zawiera on liczne składniki odżywcze: wodę, węglowodany, białka, witaminy (B1, B2, B6, C, E, beta-karoten) oraz minerały (sód, potas, magnez, wapń, fosfor, żelazo, jod). Owoce działają delikatnie przeczyszczająco. Najczęściej spożywa się je na surowo, ale można również robić z nich pyszne przetwory: dżemy, kompoty, susze i inne. Wykorzystuje się je także jako dodatek do ciast. Brzoskwinia, w zależności od odmiany, dojrzewa od VII-X.
WYMAGANIA GLEBA - idealna jest gleba przepuszczalna, żyzna i ciepła, o pH 6,5-7,0. Brzoskwinia nie lubi ziem ciężkich, gliniastych lub torfiastych o wysokim poziomie wód gruntowych.
NASŁONECZNIENIE - stanowisko dla brzoskwiń musi być ciepłe, osłonięte od wiatru i słoneczne. MROZOODPORNOŚĆ - w Polsce brzoskwinia nie jest rośliną w pełni mrozoodporną. W chłodniejszych rejonach kraju, w bardziej surowe zimy, mogą zdarzać się przemarznięcia. Jej pąki kwiatowe nie lubią wiosennych przymrozków.